Διαβάζουμε ότι δήθεν το 2009 οι αγορές αντελήφθησαν τα δημοσιονομικά προβλήματα και γενικά τις επιδόσεις της ελλην οικονομίας.
Όμως δεν είναι αλήθεια, διότι από το 1997 το γνώριζαν πάρα πολύ καλά.
Όταν ο Σημίτης ασχολιόταν με τον εκσυγχρονισμό και την ένταξη στην ΟΝΕ (ένταξη της δραχμούλας στο μηχανισμόσυναλλαγματικών ισοτιμιών) και ο κ.Γιάννος Παπαντωνίου κατάφερε το 1996 τη πρώτη μετοχοποίηση του ΟΤΕ,αλλά μετέπειτα στράβωσε η πορεία του τελευταίου και παρέμεινε μία διαρκής αισιοδοξία χωρίς αντίκρυσμα.
Ο Γιάννης Σπράος από το 1996 διατυμπάνιζε προς όλες τις κατευθύνσεις ότι η σύγκλιση «δεν τραβάει, η οικονομία δε τράβαγε, η έρμη η δραχμούλα δεν τράβαγε».
Στη συνέχεια-καπάκι, ενώ ο Σημίτης και δεν ήθελε και δεν το πρότεινε, αλλά ήλθε το Σεπτ 1997 η επιλογή της Ελλάδας για τους Ολυμπιακούς Αγώνες.
Η οικογένεια Αγγελόπουλου, η φιλόδοξη Γιάννα, βοήθησαν σε αυτή την επιλογή και στη συνέχεια διοργάνωσαν τους Ολυμπιακούς Αγώνες, φυσικά πάντα με το αζημίωτο.
Τέλη του ΄97 ο Γιάννος πάει στις Βρυξέλλες –με άκρως απόρρητη επιστολή-για να κοιτάξει να εντάξει τη δραχμούλα στο Μηχανισμό Συναλλαγματικών Ισοτιμιών (και φυσικά στη συνέχεια στο €) αλλά οι ξύπνιοι Ευρωτραπεζίτες, ήδη γνώριζαν τη κατάσταση στην Ελλάδα και γύρισε πίσω άπραγος.
Αυτή η πρώτη «απόρριψη» παρέμεινε απόρρητη και αποκρύφτηκε από τον ελληνικό λαό.
Στο σημείο αυτό αναλαμβάνει ο Λουκάς Παπαδήμος (σαν αξιόπιστος και γνώστης των Ευρωπαικών τραπεζών) σαν υποδιοικητής της ΤτΕ, και κστωρθώνει να πείσει τους Ευρωτραπεζίτες και τελικά κλείνει τη συμφωνία ένταξης της δραχμούλας στο Μηχανισμό Συναλ ισοτιμιών,αλλά συγχρόνως όμως δεσμεύεται για διαρθρωτικές αλλαγές στην Ελλάδα (ιδιωτικές τράπεζες, Ολυμπιακή, προβληματικές κλπ) πράγμα που δεν έγινε πλήρως).
-
Πρώτη η ΕΤΕ (Θόδωρας Καρατζάς)που από το 1986 είχε το μεγάλο όνειρο μιάς Μεγάλης Ελληνικής Τράπεζας, ανοίγει το κύκλο των συγχωνεύσεων, απορρόφησε την Εθνική Στεγαστική από την Εθνική Κτηματική.
Μέχρι το ΄97 ο τραπεζικός δανεισμός ήταν πανάκριβος, το ΧΑ σερνόταν και στα τέλη του έτους παρουσιάσθηκαν τα πρώτα θετικά σημεία ανάκαμψης.
Το Μάρτιο ΄98 υποτιμάται κατά 15% η έρμη η δραχμούλα και τελικά κλειδώνει η ισοτιμία στα 340,75€.
Μπαίνουμε στην ΟΝΕ, παρουσιάσθηκαν χίλιες ευκαιρίες,αλλά κανείς δε κατάλαβε απολύτως τίποτα !
Τώρα θα εισέρεαν λεφτά στην Ελλάδα, το νόμισμά μας είχε Ευρωπαική προστασία, ανοίγει η οικονομία, ξεκινά ο ανταγωνισμός, αρχίζουν τα δύσκολα, αλλά κανείς δεν έκανε τίποτα διότι απλά δεν υπήρχε κανένας απολύτως μηχανισμός στήριξης και το κυριώτερο δε θέλαν να τον φτιάξουν.
Στα τέλη του Απρίλη 1998 αρχίζει η αλόγιστη τρέλλα στο ΧΑΑ.
Οι Ελληνες πλέον αγόραζαν τα πάντα, τους αρκούσε μια χαζο-πληροφορία από κάποιο παπαγαλάκι μέχρι που το καλοκαίρι 1998 γιγαντώνεται το ΧΑΑ.Ολα , μα όλα τα κοινωνικά στρώματα, επιχειρηματίες-δάσκαλοι-καθηγητές-αστυφύλακες-Δημόσιοι υπάλληλοιι-αγρότες-συνταξιούχοι και από το τελευταίο χωριό σηκώνουν τις αποταμιεύσεις τους και μπαίνουν με τα μπούνια στο ΧΑΑ.
Επιτέλους έλεγε ο Γιάννος, βγήκε το αφορολόγητο χρήμα στην επιφάνεια, να το φορολογήσουμε !
Κανένας δε γνώριζε από χρηματιστήριο, αλλά Ολοι ζούσαν με μια προσδοκία, και κέρδιζαν μέχρι να γίνει η μεγάλη φούσκα και να παρασύρει ολόκληρη της Ελλάδα.Χάθηκαν περιουσίες, χάθηκαν σπίτια-χωράφια-αποταμειεύσεις μιάς ζωής.
Και ο Γιάννος δεν έκανε τίποτε για το λαό που έχανε, για τα νοικοκυριά που κλείναν.
Ο Σημίτης με το Γιάννο, βλέποντας τα ελλείμματα, ξαφνικά ανακαλύπτουν τη «δημιουργική λογιστική» ( ώστε να μπορέσουμε να κοροιδέψουμε του Ευρωπαίους και να μπούμε στην ΟΝΕ), χειροκροτούσαν την ανάπτυξη με τα δανεικά και μιλούσαν για μια «ισχυρή οικονομία» (με δανεικά).Από την άλλη συγκέντρωνα χρήμα από τις πωλήσεις μεριδίων των κρατικών εταιρειών.
Το ΧΑΑ δούλευε καλά, ξεπλύθηκε και ξεσκεπάστηκε αφορολόγητο χρήμα.Μπήκε όλο στο ΧΑΑ που τότε είχε τρελλές υπεραποδόσεις.
Όπως ήδη είπαμε το κράτος, όχι μόνο δε διέθετε κανένα μηχανισμό ελέγχου του ΧΑΑ, αλλά έγινε το ίδιο το κράτος μια χρηματιστηριακή εταιρεία.
Οι ίδιοι οι πολιτικοί τζογάρανε !
Υπήρχε μια «μαζική ψυχολογία αγέλης» που ζούσε το όνειρο του νεοπλουτισμού και της ξέφρενης υπερπροσδοκίας.
-
Ο νεαρός αλλά ισχυρός Σπύρος Λάτσης με τη τότε μικρή Eurobank, εξαγοράζει από το Κοντομηνά την Interbank και στη συνέχεια στρέφεται προς το φιλέτομ εκείνης της εποχής την Ιονική και Λαική Τράπεζα (ΙΛΤΕ).
Ο Γιάννης Κωστόπουλος (της τότε Τρ Πίστεως) μιάς τράπεζας με διάκριση και πρωτοπορία στο τραπεζικό κλάδο, συγχρόνως ήθελε και αυτός την ΙΛΤΕ, ώστε να μπορέσει να προστατέψει τη Πίστεως από επιθετική εξαγορά.
Συγχρόνως εμφανίζεται και ο Μιχάλης Σάλλας που με πυροτεχνήματα ήθελε και αυτός την Ιονική Τράπεζα.
Η πρώτη προσπάθεια πώλησης της Ιονικής- έναντι μόλις 135 δις δραχμούλες- δε προχώρησε , ξεσκεπάζεται το σκάνδαλο από τους συνδικαλιστές της Ιονικής (Γιάννη Μαρκάκη, κλπ) και ο Γιάννος υπορεώνεται να κηρύξει τάχαμες άγωνο το διαγωνισμό.
Ο Λάτσης εξαγοράζει τη Τρ Κρήτης (του Κοσκωτά) και τη Τρ Αθηνών.
Ο Σάλλας εξαγοράζει τη Τρ Μακεδονίας-Θράκης.
Η Εγνατία Τράπεζα (του Θεοχαράκη) εξαγοράζει τη Τρ Κεντρικής Ελλάδος.
Τότε να έχουν δημιουργηθεί 4 μεγάλες Τράπεζες (ΕΤΕ-Πίστεως- Eurobank-Πειραιώς).
Tην Εμπορική-μετά τη πώληση της Ιονικής- τη δώσαν στους Γάλλους και …πρόκοψε, δηλ αποδείχθηκε τζάμπα η πώληση της Ιονικής,απλά σα φιλέτο εξυπηρετούσε μόνο συμφέροντα).Το ίδιο άσχημο τέλος είχε και η Γενική.
Στο ράφι για ξεπούλημα παρέμειναν -μέχρι και σήμερα- η Αγροτική, Αττικής, το Ταχυδρ ταμιευτήριο και το Ταμείο Παρακαταθηκών.
Ολοι οι Ελληνες ξαφνικά από το καλοκαίρι ΄98 γίναν μέτοχοι σε όλα, γίναμε μια κοινωνία μετόχων, οι επιχειρηματικοί όμιλοι υπερμεγενθήθηκαν διότι απλά μάζεψαν όλο το ζεστό χρήμα , τις αποταμιεύσεις του αγαθού λαού.
Σας νεοέλληνες ζήσαμε τότε μια σκέτη τρέλλα !
Ζούσαμε μόνο για τη Σοφοκλέους, δε δούλευε κανένας, παραγωγή μηδέν.
Τέλη του 1998 η συνολική κεφαλαιοπόιηση έφτανε τα 24 δις δραχμούλες, όταν το 1990 ήταν μόλις 2,5 δις δραχμούλες.
Μιλάμε για «ξέφρενη τρέλλα» !!!
Οι Ελληνες ζούσαν ένα ντελίριο «εικονικών κερδών», ζούσαν το όνειρο του γρήγορου και εύκολου κέρδους, γίναν Ελβετία.
1999 !
Το Μάρτη ’99 κερδίζουμε 24 δις €, από το Γ΄ Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης , αφού δε περπάτησε η απορρόφηση του Β΄ Κοινοτικού πλαισίου στήριξης.
Εκείνη τη περίοδο έπρεπε να προχωρήσουμε στις μεταρρυθμίσεις, σε νέες υποδομές, παιδεία-υγεία-νέες τεχνολογίες, αλλά τελικά δε κάναμε απολύτως τίποτε.
Λέμε απολύτως τίποτα.
Τα λεφτά πήγαν στις κατασκευές και στις γνωστές κατασκευαστικές εταιρείες.
Τον Απρίλιο ΄99 πωλείται τελικά η Ιονική Τράπεζα (μαζί με τα 2 Hilton, Αθηνών και Ρόδου !) στη Τρ Πίστεως του Κωστόπουλου, έναντι 275 δις δραχμούλες και ξαναφουντώνει πάλι η Σοφοκλέους.
Ο Σάλλας δε μπόρεσε να εξαγοράσει την Ιονική, διότι η β΄προσφορά του ήταν μόλις 245 δις δρχ.
Η αρχική πρώτη προσφορά ήταν 135 δις δρχ και τελικά ο Κωστόπουλος-λόγω Σάλλα- την αγόρασε 275 δις δρχ, δηλαδή το διπλάσιο ακριβώς.
Ο Λάτσης (Eurobank) ακριβο-αγοράζει της Τρ Εργασίας, με τη βοήθεια του Λάζαρου Ευφραίμογλου που είχε το 10% της Τρ Εργασίας και ποτέ δε μαθεύτηκε το ύψος της εξαγοράς αυτής.
Ο Σάλλας – ως συνήθιζε- προσπαθεί να αγοράσει την Εργασίας και η μετοχή της φτάνει στα άστρα(αυτό έκανε πάντα η Πειραιώς, σήκωνε το κασέ και μετά έφευγε ! ).
Τότε ο ΓΔ του ΧΑΑ έτρεχε στις 5.000 μονάδες και πολλοί περίμεναν να φτάσει στις 7.000 !
Δε γινόταν κανένα απολύτως παραγωγικό έργο, όλοι ζούσαν για το ΧΑΑ και κέρδιζαν με τα συνεχόμενα limit up.
Ο Ελληνας το καλοκαίρι ΄99 αισθάνθηκε «επιχειρηματίας», νόμισε ότι ξαφνικά έγινε ένας πλούσιος μεγαλο-μέτοχος μιάς φούσκας, ζούσε στο παραλογισμό.
-
-Τον Αύγουστο ΄99 ο Καρατζάς προειδοποίησε και ζήτησε ανασυγκρότηση και μεγάλη προσοχή.
Δε τον άκουσε κανείς όμως και … τελικά φτάσαμε σήμερα το 2010 εκεί που φτάσαμε.
Εσπασε η φούσκα του Χρηματιστηρίου, των ακινήτων κλπ.
Ολοι ανακάλυψαν – τελείως ξαφνικά – το τεράστο Δημοσιονομικό χρέος, εγκαταστάθηκε η Τρόϊκα μόνιμα στην Ελλάδα για τα επόμενα 50 χρόνια και η χώρα μας θα ξεπουλιέται σταδιακά αντί πινακίου …δραχμής.
Βασικά οι τράπεζες δε χάσανε, απλά κλείσανε τη στρόφιγγα στο δανεισμό των ελληνικών νοικοκυριών.
Προχώρησαν μία-μία σε αύξηση μετοχικού κεφαλαίου, ξανα-πήραν τα λεφτά του κοσμάκη και οι Διοικήσεις τους…δεν φέρουν ουδεμία απολύτως ευθύνη για το κατάντημα.Ο κοσμάκης έχασε πάνω από 85% στις τραπεζικές μετοχές τα τελευταία 3 χρόνια.
Τη γλύτωσαν μονάχα οι μεγαλοκαρχαρίες που σε 3 μήνες βγάλαν τα 30 δις € στο εξωτερικό, αυτοί σώθηκαν !
Το Υπ. Οικονομικών (Παπακωνσταντίνου) προσφέρει τονωτικές ενέσεις για δήθεν ρευστότητα και επιπλέον δίνει ένα επιπλέον δώρο. Κήρυξε ιερό πόλεμο κατά των μετρητών, και όλες οι συναλλαγές πλέον θα γίνονται μέσω των τραπεζών.
Η χαρά του τραπεζίτη, που ποτέ δε γούσταρε τα μετρητά.
Τώρα το χρήμα θα βρίσκεται μόνιμα στις τράπεζες , οι οποίες θα το χρησιμοποιούν ως αποθεματικό, για να βγάλουν τα σπασμένα με τα θαλασσο-δάνεια που δώσαν τα τελευταία χρόνια και για να μπαλώσουν τις τεράστιες επισφάλειες που έχουν.
Το αποθεματικό χρήμα, δημιουργεί…νέο χρήμα.
Η Ελλάδα όμως συνεχώς βυθίζεται στα παγωμένα απόνερα …του ΤΙΤΑΝΙΚΟΥ.
Καλή τύχη !
.
* http://leoforosathinon.wordpress.com - ΛΕΩΦΟΡΟΣ ΑΘΗΝΩΝ -
-
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου